Της Αθηνάς Κοροβέση
Το 2019 έκανε ποδαρικό με ένα παράδοξο. Τη ραστώνη των χειμερινών διακοπών ακολούθησε μία «εποχική» αναστάτωση. Η χώρα βρίσκεται από τη μία στην «κατάψυξη» λόγω της επέλασης των επώνυμων καιρικών φαινομένων, με τον Τηλέμαχο να καταφθάνει με άγριες διαθέσεις, και από την άλλη το τοπίο να είναι ταυτόχρονα άκρως «καυτό» με πολιτικές «επώνυμες» βόμβες να αλλάζουν ανά λεπτό την ατζέντα.
Εκτός από εκείνες του «Τηλέμαχου», οι άγριες πολιτικές διαθέσεις έδειξαν τα δόντια τους από την αυγή της τρέχουσας εβδομάδας. Λες και το κακό πνεύμα δεν κατόρθωσε να ξορκιστεί από την Θεία Φώτιση.
Λίγα από τα τεκταινόμενα που επιβεβαιώνουν τη σχετική «αγριότητα» είναι η σημερινή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του κυβερνώντος κόμματος με το μήνυμά της να εδράζεται στην εκτίμηση ότι σε οποιαδήποτε κρίσιμη ψηφοφορία η κυβέρνηση μπορεί να συγκεντρώσει τη συμπλήρωση του μαγικού αριθμού 151, η επικείμενη καθοριστική συνεδρίαση του συγκυβερνώντος κόμματος στις 9/1 και η εκκίνηση την ίδια ημέρα της διαδικασίας κύρωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών από το κοινοβούλιο της γείτονας χώρας, και η ατζέντα της εβδομάδας να ολοκληρώνεται από τον απόηχο της κομβικής επίσης επικείμενης επίσκεψης της Γερμανίδας Καγκελαρίου στην Αθήνα. Το «βουνό» εξελίξεων ενέχει μάλιστα και στοιχεία πολιτισμού με την αντιπολίτευση να μιλάει για ένα «θέατρο του παραλόγου».
Το εξ ολοκλήρου ταυτόσημο σημείο μεταξύ των δύο κακοκαιριών, είναι το γεγονός ότι τα αποτελέσματα της επεκτεινόμενης «κακοκαιρίας» και στο πολιτικό σκηνικό, δεν θα αργήσουν να φανούν.
Η πολιτική «κακοκαιρία» θα λέγαμε ότι πάσχει από το «σύμπλεγμα του Τηλέμαχου». Την αντιστροφή του οιδιπόδειου συμπλέγματος όπου ο Οιδίποδας βίωνε τον πατέρα του ως εμπόδιο στο δρόμο του. Αγναντεύοντας το πέλαγος, ο -χωρίς εισαγωγικά- Τηλέμαχος, ψάχνει το βλέμμα εκείνου ο οποίος θα επιστρέψει από τη θάλασσα για να επαναφέρει τον Νόμο στο νησί του και την περιουσία του. Στο σπίτι του που το έχουν καταλάβει οι μνηστήρες.
Η συμμαχία πατέρα-υιού μετά τον επαναπατρισμό του βασιλιά Οδυσσέα θα καθιστούσε την Ιθάκη διαφορετική. Απαλλαγμένη από μνηστήρες. Ήρεμη μες στην νηνεμία της μετά την τρικυμία των μαχών στο παλάτι. Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας «κακοκαιρίας», σε συνδυασμό με τη «τηλεμάχιο σύμπλεγμα» έφεραν την ξαστεριά στην όμορφη Ιθάκη.
Η «ξαστεριά» από την πολιτική «κακοκαιρία» των ημερών μας όμως πότε θα έρθει; Εξίσου αναζητείται και εδώ ο «Οδυσσέας» που θα επαναφέρει την τάξη στο «νησί». Σε εκείνο το «παλάτι» της αθηναϊκής Δημοκρατίας η οποία έδωσε τα φώτα της σε όλον τον κόσμο.
Η πολυπλοκότητα ωστόσο της παρούσας πολιτικής «κακοκαιρίας» και του κλίματος απαισιοδοξίας που δημιουργείται στους «υπηκόους» του «παλατιού» λόγω της μεταβλητότητάς της και της απουσίας προοπτικής σταθερότητας, λειτουργεί ανασταλτικά προς τους σκοπούς του Τηλέμαχου.
«Ουδείς γνωρίζει» είναι η προφανής απάντηση στο παραπάνω ερώτημα περί ξαστεριάς. Ακριβώς γιατί εκλείπει η παράμετρος του συνδρόμου. Του «συνδρόμου του Τηλέμαχου» που αναζητά από μακριά τον σύγχρονο Οδυσσέα ο οποίος θα νικήσει τους μνηστήρες. Μιας και υπό τις «φουρτουνιασμένες συνθήκες» που προειπώθηκαν -της πολιτικής αστάθειας και ανασφάλειας από τον ελλειπτικό εκλογικό κύκλο, με το εκάστοτε υπάρχον πολιτικό κόμμα να έχει το δικό του μερίδιο ευθύνης- το πολιτικό σύστημα χάνεται στην δίνη του, συμπαρασύροντας όλους τους πρωταγωνιστές.
«Τηλεμάχου επέλασις» λοιπόν. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Με τον λαό να αναδεικνύεται στον μοναδικό ρυθμιστή της πολιτικής ζωής του τόπου, όταν έχει την ικανότητα πρόβλεψης των ακραίων φαινομένων. Ποιο μπορεί να είναι το σημάδι; H καρτερικότητα με πρόσημο επιμονής κι υπομονής. Όπως εκείνη του υιού Τηλέμαχου.
Για την επανακατάκτηση της «Ιθάκης».
Φωτογραφία: Ο Οδυσσέας και ο Τηλέμαχος σκοτώνουν τους μνηστήρες (1812), Christophe Thomas Degeorg
